Ποιός

Και θα ερθει η στιγμη που θα αναρωτηθεις,

"Ποιος θα μου πει γιατι υπαρχω;"

Οι πρωτοι που στο ειπαν ηταν οι γονεις σου.
Ζουσες για να εκπληρωσεις τα ονειρα τους, τις φιλοδοξιες που ειχαν για σενα.

Μετα ηρθε ο Θεος και η θρησκεια να σου φανερωσουν τον λογο της υπαρξης σου.
Η λυτρωση της μετα θανατον ζωης, η δυναμη του ανωτερου προστατη, η πιστη στο καλο που υπαρχει μεσα στους ανθρωπους σου ηταν αρκετο για να ζεις.

Οι φιλοι και οι παρεες σου ειπαν κι αυτοι γιατι υπαρχεις.
Γλεντησες τη ζωη με τα αστεια, τις χαρες, την αγαπη και την συμπαρασταση ανθρωπων που εγιναν δικοι σου, κι αυτο εφτανε για να ζεις.

Λογο υπαρξης σου εδωσαν κι οι καθηγητες σου ακομα.
Πιστεψες πως μπορουσες να αλλαξεις τον κοσμο με το μυαλο σου, οτι ησουν ικανος να χτισεις, να δημιουργησεις και να φτασεις τον στοχο που σκεφτοσουν.

Καλλιτεχνες, ποιητες και συγγραφεις ειχαν κι αυτοι λογους για να υπαρχεις.
Οταν ανοιγες το βιβλιο και χανοσουν σε μερη μαγικα, οταν ζουσες τις ταινιες πλημμυρισμενος απο σκεψεις και συναισθηματα, ταξιδευες σε κοσμους που ηθελες να φτασεις.

Τελος υπηρξαν και οι ανθρωποι πισω απο τους ερωτες και τους ποθους που σου προσεφεραν ανελλιπως λογο υπαρξης.
Δεν παραιτηθηκες ποτε απο το σκοπο σου, τον ανωτερο οπως τον θεωρουσες, για να πιστεψεις οτι αξιζες κι εσυ να αγαπηθεις, να ερωτευτεις, να ζησεις τη ζωη μεσα απο το παθος.

Τωρα ομως;
Το γιατι ειναι ασημαντο, μονο το ποιος ειναι που σε ενδιαφερει.
Ποιον να πιστεψεις, σε ποιον να βασιστεις;
Ολα πλεον φαινονται ανημπορα να σου προσφερουν ενα λογο για να ζεις, μια δικαιολογια για να ξυπνας καθε πρωι.
Και καταληγεις να σκεφτεσαι πως ο κυκλος πρεπει να κλεισει, πως ισως η απαντηση να σου εχει ηδη δοθει.
Πως ομως θα κανεις την επιλογη, και με ποιο κοστος θα αποκλεισεις τα υπολοιπα;